Weer terug

2011 09 08

door Marjolijn Meijer

Weer terug

Enkele vakantieverhalen


‘Het is een opluchting om weer te beginnen!. Ik vond het zo moeilijk om zonder mijn partner en voor het eerst met anderen op vakantie te gaan. We hadden in deze periode altijd volop de tijd voor elkaar en nu trok ik op met mensen die ik niet zo goed ken en die vooral op elkaar gericht zijn. De steden waren prachtig, maar ik voelde me zo alleen.’

‘Ik zag vreselijk tegen de vakantie op. Helemaal naar Frankrijk met de kinderen, voor het eerst zonder papa. Gelukkig zijn het twee fantastische weken geweest, samen op een camping met allemaal andere één-oudergezinnen. We begrepen elkaar, trokken met elkaar op en we hebben vreselijk veel plezier gehad.’

‘Mijn weekritme valt in de vakantie helemaal weg. Ik was met mijn volwassen kinderen, ik had me erop verheugd, maar ik vond er helemaal niets aan.Het interesseert me allemaal geen barst al die gebouwen.Ik doe het echt voor hen, dat zij een leuke vakantie hebben. Gelukkig heb ik nu mijn structuur weer terug door mijn werk’

Zelf heb ik eind augustus hoog in de bergen van Zwitserland een week doorgebracht. In een berghut zonder stroom. Daar dacht ik terug aan 10 jaar geleden, toen mijn man Wiene tijdens het opzetten van onze tent met een tentstok per ongeluk een hoogspanningskabel raakte. Het was het einde van zijn leven en ook van dat van ons samen.

Echt alles is in de afgelopen tien jaar veranderd. Het is ongelofelijk hoe je na zo’n verlies met elkaar weer verder gaat. Ik herinner me ook het eerste jaar zonder Wiene op vakantie. Net zo als de verhalen van de mensen die ik begeleid, die allemaal hun eerste vakantie hadden na het overlijden van hun partner.

Van binnen was ik toen zo verdrietig, van buiten doe je mee om er toch nog iets leuks van te maken. Wat ik me toen en de jaren daarna realiseerde was: Je kunt het verleden niet veranderen, maar je kunt wel bepalen in hoeverre het je toekomst beïnvloedt. De geweldige herinneringen aan vakanties die op die manier nooit meer terug komen, zijn de bron om van de komende iets moois te maken.

Je verdriet maakt plaats voor dankbaarheid voor alles wat je samen hebt meegemaakt.

Hoe is jouw vakantie geweest?

Hoe ging je met je verdriet om?